Το πλαστικό ως εικαστική πρώτη ύλη

Σχολική χρονιά 2024 - 2025, Ζάκυνθος. Το υπέροχο, καταπράσινο νησί που δεν γνωρίζει χειμώνα, παραμένοντας ανθισμένο ακόμη και τον Ιανουάριο. Το νησί όπου μοναδικά, μαγικά πλάσματα 🐢 βρίσκουν καταφύγιο για να γεννήσουν τα αυγά τους, σε παραλίες που βουλιάζουν από κόσμο.

Τι πιο φυσικό για εμένα να ασχοληθώ για άλλη μια φορά με την πλαστική ρύπανση και την τέχνη από πλαστικά απορρίμματα, αυτή τη φορά με μαθητές γυμνασίου. Ένα θέμα που δε θα πάψει ποτέ να είναι επίκαιρο, μιας που η χρήση των πλαστικών αντί να περιοριστεί, όπως παρ' ελπίδα πιστέψαμε πριν λίγα χρόνια με τους περιορισμούς που είχαν ψηφιστεί, μοιάζει να εδραιώνεται όλο και περισσότερο. 

Ας ζωγραφίσουμε σαν...

...τον Johannes Vermeer

J. Vermeer, Το κορίτσι με το μαργαριταρένιο σκουλαρίκι, 1665, 
ελαιογραφία σε μουσαμά, Mauritshuis, Χάγη, Ολλανδία, πηγή εικόνας: wikiart

Γραμμική προοπτική - μαγεία ή τέχνασμα;

Δουλεύοντας το πώς να αποδώσουμε την αίσθηση του βάθους στα σχέδιά μας στο σχολείο, είδα ότι για αρκετούς μαθητές είναι λίγο δύσκολο στο να το κατανοήσουν ή και να αποδεχτούν για ποιο λόγο θεωρείται σημαντικό. Αυτό το μάθημα λοιπόν έρχεται να συμπληρώσει ό,τι έχουμε πει μέχρι τώρα, ελπίζοντας να γίνει ευκολότερο και πιο ενδιαφέρον, ρίχνοντας μια ματιά σε διάσημα έργα τέχνης.

Πολλές φορές κοιτάζουμε έναν πίνακα και έχουμε την εντύπωση ότι μπορούμε να βρεθούμε κι εμείς μέσα, να περπατήσουμε και να αγγίξουμε αυτό που βλέπουμε. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ζωγράφοι εδώ και πολλά χρόνια επινόησαν μία μέθοδο που μας δίνει την ψευδαίσθηση του βάθους - την προοπτική. 

Δείτε την Σχολή των Αθηνών του Ραφαήλ. Ο θεατής έχει την εντύπωση ότι αν κάνει λίγα βήματα, θα βρεθεί κι αυτός ανάμεσα σε όλο αυτό το πολύχρωμο πλήθος των φιλοσόφων.

Raphaello, Η Σχολή των Αθηνών, 1509-1511, νωπογραφία, Βατικανό
πηγή εικόνας: wikipedia

Jean-Michel Basquiat - Από καλλιτέχνης του δρόμου στις μεγάλες γκαλερί

πηγή εικόνας: artofit.org

Πάμε να γνωρίσουμε έναν καλλιτέχνη που με το μοναδικό του στυλ άλλαξε την τέχνη της εποχής του και επηρέασε τη σύγχρονη τέχνη παγκοσμίως. Ο Jean-Michel Basquiat γεννήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου το 1960 και μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Ο πατέρας του, Gerard, ήταν από την Αϊτή και η μητέρα του, Matilde, από το Πουέρτο Ρίκο. Στο σπίτι τους μιλούσαν τρεις γλώσσες, γαλλικά, αγγλικά και ισπανικά. Από τον πατέρα του έμαθε να αγαπά την jazz μουσική, η αγαπημένη του ασχολία όμως ήταν να ζωγραφίζει μαζί με την μητέρα του και να επισκέπτονται μαζί γκαλερί και μουσεία. Για εκείνον όλα ήταν έμπνευση, η ποίηση, τα παιχνίδια, τα μουσεία, οι λέξεις, η ενέργεια της μεγαλούπολης.

Η σύνθεση στην αφηρημένη τέχνη

 Όλοι έχουν ακούσει για την αφηρημένη τέχνη, αλλά λίγοι ξέρουν πώς προέκυψε και γιατί λέγεται έτσι. Πολλές φορές τα παιδιά στο σχολείο βλέπουν ένα έργο τέχνης σαν το παρακάτω και μου λένε "ε, αυτό είναι πανεύκολο κυρία, αυτό το κάνω κι εγώ", "σιγά τον καλλιτέχνη", "έργο τέχνης είναι αυτό τώρα;" κλπ. 

Paul Klee, Μικρός πίνακας με έλατα, 1922, πηγή εικόνας: themarginalian 

Το υπνοδωμάτιο του Van Gogh

Μερικές φορές, όταν θέλουμε να σχεδιάσουμε κάτι και μας δυσκολεύει, βοηθάει πάρα πολύ να ανατρέξουμε πίσω, στους μεγάλους δασκάλους της ζωγραφικής. Ένας από αυτούς είναι και ο εικονιζόμενος. Τον θυμάστε, έτσι;

Vincent Van Gogh, Αυτοπροσωπογραφία με παλέτα, 1889, Ιδιωτική συλλογή,
πηγή εικόνας: wikiart

Ναι, είναι ο Vincent Van Gogh (1853-1890). Ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που περπάτησαν ποτέ σ' αυτή τη γη. Ένας καλλιτέχνης που μεταμόρφωσε τον πόνο της βασανισμένης του ζωής σε κάτι μαγικό.